Ouders en oppas moeten één lijn trekken
Als de kinderen alleen zijn met de oppas, mogen ze dan meer dan wanneer ze met papa en/of mama zijn? Of mogen ze juist minder? Zijn de regels en gewoontes in beide situaties min of meer aan elkaar gelijk? Maar hoe weet je nou of de oppas jouw regels wel aanhoudt? Hoe ver moeten de regels voor gehoorzaamheid bijvoorbeeld gaan?
Experts zijn het er over eens dat afspraken en richtlijnen over gehoorzaamheid en dagelijkse routine het beste zijn voor iedereen. Het kind, de oppas en de ouders zijn erbij gebaat dat er een gesloten front is als het op ‘boefjes-gedrag’ aan komt. Net zo goed als het verstandig is om met kinderen dezelfde gewoontes aan te houden als de oppas er is.
Basisregels
Dus moet de oppas weten wat je van hem of haar verwacht. Samen met je partner beslis je wat voor jullie de basisregels zijn waar niemand van mag afwijken. Als de toekomstige nanny het daar niet mee eens kan zijn, is het gesprek snel voorbij. Niet de juiste match.
Dus als je vindt dat je kind geen tik op zijn billen mag krijgen, dat er niet tegen hem mag worden geschreeuwd of dat bepaalde zaken op bepaalde momenten moeten worden gedaan, vertel dat tijdens het sollicitatiegesprek. Het is jouw kind, jij en je partner bepalen de basisregels. Punt uit.
Als je eenmaal regels met elkaar hebt afgesproken, is het zaak dat zowel de ouders als de oppas zich daaraan houden. Wees dus consistent. Anders gaat je kind of het gezag van de oppas of dat van jou in twijfel trekken. Vind jij een half uurtje televisie genoeg voor je kind? Zorg er voor dat de oppas dat weet en zich daaraan houdt!
Vertrouwen en respect
Aan de andere kant, luister ook naar de opvattingen van je nanny. Hij of zij is een deskundige op het gebied van zorg voor kinderen, daarom praten jullie samen. Door ook naar je oppas te luisteren, schenk je vertrouwen; daardoor respecteert je kind de oppas meer en is de omgang tussen die twee een stuk beter.
Nog een tip: roddel nooit over je oppas! Tegenover niemand! Loop ook niet hardop te mopperen over haar. Niet alleen hebben kleine potjes grote oren, je kind zal ook denken dat je geen respect voor de nanny hebt. En als jij geen respect toont, waarom zou hij dat dan moeten doen? Sta dus ook altijd achter de beslissingen van de oppas en bespreek eventueel op een ander moment waarom je die beslissing eigenlijk geen goed idee vond. Eén lijn trekken is het beste wat je je kind kunt geven!
Ja ik ben het hiermee eens, al ontkom je er als 'nanny' niet aan dat er wel eens iets anders gaat, maar dat kun je dan weer overleggen met de ouders.
Mijn oudste ging naar mijn moeder als ik moest werken.
Dit had voor-en nadelen.
Voordeel was dat je elkaar kent en over alles kunt praten.
Nadeel was dat mijn moeder oppas was en oma.
Mijn oudste was haar eerste kleinkind en werd naar mijn gevoel teveel verwend.
We konden hier wel goed over praten.
Mijn jongste is naar een kleinschalige creche gegaan.
Ze werd het derde kleinkind, mijn oudste ging naar school en oma paste op de twee van mijn zus.
Op de creche merkte ik meer structuur, wat ik heel prettig vond.
Denk dat het heel belangrijk is als je met elkaar kunt praten, je je op je gemak voelt met elkaar en je gerust voelt met de persoon die je als oppas kiest.