De miljoenen en de specialisten

Mijn vader was bij leven en vóór zijn pensionering medisch specialist. Een paar keer per jaar kwamen er zogeheten artsenbezoekers bij hem langs, die mijn vader dan zuchtend ontving. Hij vond het verspilde tijd met hen te praten, maar goed, beleefdheid kent geen tijd. Die artsenbezoekers lieten vaak een kleinigheidje achter: een bureaubakje formaat recept, een pen in aardige houder, een pepermolen en zoutstrooier in hout, met als klap op de vuurpijl, voor mij althans, een prachtige bijpassende houten slabak met hout/metalen bestek.

Veranderde mijn vader zijn voorschrijfgedrag? Hem een beetje kennende vermoed ik van niet. Hij zou de artsenmonsters wel uitproberen, maar als zo’n middel niet aansloeg bij de patiënt(en) was het einde oefening. Ikzelf vond als strijdlustige tiener de slabak + bestek een brug te ver: wat denken die lui wel niet?!

Ach, hoe argeloos…

Tegenwoordig zijn er volop specialisten die een lezing houden tijdens een congres dat is georganiseerd door de farmaceutische industrie en daarvoor leuk 10 mille opstrijken. Of die alleen al door hun aanwezigheid op zo’n congres ruimschoots worden gefêteerd en financieel “gecompenseerd”.

De Volkskrant nam de moeite het Transparantieregister door te vlooien. Dit register is een databank waarin wordt vermeld hoeveel de farmaceutische industrie aan specialisten betaalt. Bijna 2.400 artsen kregen in 2015 in totaal 5,6 miljoen betaald. Voor een lezing, een spreekbeurt, reis- en verblijfkosten voor een congres (ja, en dan niet in een eenvoudige Airbenb). De zogeheten gastvrijheid vrat de meeste euro’s, daarna de vergoedingen voor spreekbeurten. Eerder nog had de brancheorganisatie KNMG laten weten dat het wel meeviel met die vergoedingen aan specialisten… slechts een paar procent liet zich betalen.

Reumatologen (40 procent), cardiologen (33 procent) en internisten (25 procent) zijn populair bij de farmaceutische industrie. Als je de ziektes en kwalen van die specialismen koppelt aan de hedendaagse tijd en leefstijl, is dat niet zo verwonderlijk.

Prangende vraag: hebben deze specialisten de Geneesmiddelenwet overtreden? De inspectie voor de Gezondheidszorg onderzoekt dat nu. Als de betaling voor een geleverde dienst (door een specialist) niet in verhouding is, is dat een overtreding van de wet. Of de specialisten enthousiast nieuwe medicijnen gaan voorschrijven nadat ze met moeder de vrouw of hun hoofdverpleegkundige een lang weekend elders hebben vertoefd…? Wie zal het zeggen. Wie weet accepteren ze de gunst en denken ze verder: ammehoela.

Tienduizend euro voor het houden van een lezing. Ik neem aan met een leuke presentatie en een paar voorbeeld-gevalletjes. Daar zit verdorie toch wel twee avonden werk in, voordat je het spreekgestoelte beklimt. Of, als je niet zo handig bent met de computer, wel drie! Ja, en dan moet je ook nog die drie kwartier vollullen en vragen beantwoorden! Volstrekt onbenullige vragen, of totaal niet ter zake doende, met misschien een paar uitzonderingen waarop je natuurlijk graag ingaat. En dan is de anderhalf uur om, je wist je het zweet van het voorhoofd en gaat aan de thee.

Ik begrijp nu beter waarom medicijnen vaak zo duur zijn en blijven.