Mantelzorg steeds meer onder druk
Ongeveer een op de drie Nederlanders denkt dat er steeds minder mensen zullen zijn die bereid zijn om mantelzorg te leveren. Dat is een ongunstige voorspelling omdat de druk op de mantelzorg verder zal toenemen. Dat stelt de Zorgbarometer.
De verwachtingen zijn gebaseerd op het feit dat steeds meer mensen het druk krijgen met een baan. Op het ogenblik zouden al veel mantelzorgers iemand naast zich willen hebben die de zorg kan overnemen, al is het maar voor een tijdje. De meerderheid van de Nederlanders (ruim 80 procent) meent dat mantelzorg iets tijdelijks is. Het mag nooit de plaats innemen van professionele zorg. Mantelzorgers zelf weten dat de zaken vaak anders liggen.
Directeur Jacor de Boer van Mezzo schrikt niet van het beeld dat wordt opgereoepen. De uitkomsten zijn bepaald niet verrassend, zo meent hij. " De grenzen komen voor veel mantelzorgers in zicht." Hij benadrukt dat het onderzoek aantoont dat gemeenten niet mogen bezuinigen op de ondersteuning van mantelzorgers.
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Mee eens.
Maar...mantelzorg is voor mij een te ruim begrip om met concrete oplossingen te kunnen komen. Je bent mantelzorger als je 1 dag per week voor je dementerende moeder zorgt, maar ook als je dag en nacht voor een chronisch ziek kind of een gehandicapte partner zorgt. Het perspectief is in alle gevallen heel anders, evenals de belasting en de mogelijkheid het te combineren met werk.
Ik zou vanuit dit onderscheid willen onderzoeken of sommige vormen van mantelzorg niet kunnen worden gezien als 'werk in de gezondheidszorg' en ook als zodanig worden beloond. Dat beperkt een steeds grotere vraag naar professionele hulp, geeft ruimte in de financiele omstandigheden van de mantelzorger (grote stressfactor)en lost daarmee verschillende problemen op.
Ik zou hier graag eens verder op in gaan.
Hartelijke groet,
Cora Postema
Helemaal mee eens, met de aantekening dat veel mantelzorgers nu al professionele hulp bieden maar er niet voor betaald worden.
groet, Truus
Ik ben het ook helemaal eens met de voorgaande berichten.
Hoe ondersteun je een mantelzorger?
Dat klinkt een beetje naar: lotgenotencontact aanbieden, of 1x per jaar een uitje voor 'de' matelzorger.
Om te beginnen bestaat 'de' matelzorger natuurlijk niet.
Er is inderdaad een erg groot verschil in mate van belast zijn, in de mate van de beperking van de naaste waar voor gezorgd wordt.
Hoe ondersteun je een 'chronische' mantelzorger in mijn ogen:
Inderdaad financieel, zodat de taak te doen blijft en er geen financiele zorgen bijkomen.
En, m.i. even belangrijk of soms belangrijker: door een deel van de zorg over te nemen.
Zodat de mantelzorger ook even bij kan komen, lucht kan happen, en het ook vol kan blijven houden.
En dat zowel de omgeving, als de hulpverlening luistert, en blijft luisteren naar de hulpvraag van de mantelzorger. Ipv, hoe goed bedoelt ook, aanbodgericht te werken. Het klinkt als een open deur, maar echt luisteren en dus je eigen geschiedenis, visie etc. loslaten, want dan pas kun je echt luisteren, is niet iedereen gegeven.
En bij sommige naasten is er professionele zorg nodig, omdat je complexe zorg niet uit handen kunt geven aan die zo goedwillende buurvrouw of zus. Het komt m.i. vaak voor dat mantelzorgers chronisch over hun grenzen heen moeten gaan omdat niemand de zorg overneemt. Al zou het maar eens per week 2 uurtjes zijn in sommige situaties. Er is veel stil (of niet echt gehoord) leed onder mantelzorgers.
Groetjes Sandra