De keurmerken tombola
Via onze site kun je als hulpvrager veel te weten komen over de hulpen die zich aanbieden. Er staan cv’s op, welke diploma’s een hulp heeft, biografietjes en ervaringen van eerdere cliënten, allemaal in hun door ons gecontroleerde profiel. Zo kan je een beeld krijgen over welke hulp goed bij je past voordat je diegene persoonlijk leert kennen. Dat kan tijd schelen en je een zekerder gevoel geven bij het maken van je keuze.
Als hulp probeer je jezelf zo goed mogelijk over het voetlicht te krijgen. Een leuke foto, een opsomming van je kwaliteiten en aanbevelingen van mensen die tevreden waren met je werk. Dit verhoogt de kans dat je word ingehuurd en het legt meteen een basis van vertrouwen voor de toekomstige samenwerking. Een vertrouwen dat je natuurlijk nooit zal beschamen.
Toch is dit niet voor iedereen voldoende. Hulpvragers willen soms meer zekerheid via een onafhankelijke partij en sommige hulpen vinden het misschien moeilijk zichzelf ten volle te laten zien in een kort profiel op onze website. Daarnaast zijn grotere instellingen zoals zorgkantoren er op gebrand objectieve maatstaven te hanteren bij het inschakelen zzp’ers.
Keurmerken
Enter Het Keurmerk: de oplossing voor al uw onduidelijkheden. Keurmerken lijken alomtegenwoordig en in de zorg is het niet anders. De twee bekende gericht op zzp’ers zijn het ‘Keurmerk in de Zorg’ en het ‘Keurmerk Zelfstandig Ondernemend Zorgverlener’ (met de wat onfortuinlijke afkorting ZOZ). En nu is er een nieuwe op komst die deze twee moet gaan vervangen, zo maken de beide organisaties op hun websites bekend. Maar wat zijn de vereisten en hoe wordt een keurmerk toegekend? Wie moet je vertrouwen?
De Stichting Keurmerk in de Zorg (SKiZ) houdt er al per 1 juli mee op. Een van hun beoogde doelen was ‘de positie van zzp’ers in de thuiszorg te versterken’ en ze menen nu dat dat doel beter gediend is met een enkel keurmerk. Dat klinkt inderdaad logisch; een wildgroei aan keurmerken komt de geloofwaardigheid van geen van allen ten goede, dus een enkel sterk ‘merk’ heeft de voorkeur.
Nieuw
Op 30 mei werden door Kiwa (organisatie achter het Keurmerk ZOZ) de eerste keurmerken uitgereikt naar aanleiding van een eerder dit jaar gestarte pilot. Dit test-keurmerk is een voortzetting van en een verbetering op het al bestaande Keurmerk ZOZ. Kiwa werkt hierin samen met de rijksoverheid en het zorgkantoor UVIT, dat op haar beurt met een pilot bezig is om zzp’ers zelfstandig te contracteren.
De samenwerking met UVIT is er op gericht om contracten tussen zorgkantoren en zzp’ers makkelijker te maken. Zoals we eerder al meldden, is het voor zorgkantoren sinds 1 januari mogelijk direct zelfstandigen in te schakelen maar in de praktijk kunnen zzp’ers niet aan de hoge (administratieve) eisen voldoen. Met een keurmerk dat ook door de zorgkantoren wordt erkend, wordt dit vanaf 2013 hopelijk makkelijker.
Dus wat zijn de eisen van en hoe werkt het? Het proces bevindt zich nog in de testfase maar gebaseerd op de pilot en de manier waarop het Keurmerk ZOZ tot nu toe functioneerde, valt het eigenlijk in twee delen uiteen:
- Verifiëren zzp status
Om geregistreerd te worden bij het keurmerk moet je aan een aantal standaard (administratieve) voorwaarden voldoen die bewijzen dat je echt een zelfstandig ondernemer in de zorg bent. Welke voorwaarden dat zijn hangt af van je werkzaamheden maar enkele voorbeelden van documenten die je moet overleggen zijn:
- Nederlands identiteitsbewijs
- Vakdiploma of ander bewijs van bekwaamheid
- Actueel overzicht kwalificaties voorbehouden handelingen
- Verklaring omtrent gedrag
- Inschrijving KvK
- VAR verklaring
- Aansprakelijkheidsverzekering
- Kwaliteitscontrole
Als je voldoet aan de eisen voor jouw specifieke werkzaamheden en geregistreerd bent bij het keurmerk, wordt vervolgens je werk een jaar onder de loep genomen. Om de kwaliteit te meten wordt daarbij gebruik gemaakt van:
- Metingen van de cliëntenervaringen door middel van vragenlijsten
- Metingen zorgkwaliteit (nieuw en nog niet getest in de pilot, dit komt in een later stadium)
Als hieruit blijkt dat je je werk ook kwalitatief goed uitvoert, krijg je het certificaat en mag je het keurmerk voeren. Het proces herhaalt zich jaarlijks om de kwaliteit van je werk te blijven toetsen. Hou er wel rekening mee dat je jaarlijks een bedrag zal moeten betalen om lid te zijn van de organisatie, op dit moment is dat bijna honderd euro per jaar.
Gecertificeerd
Je bent nu van geregistreerde hulp, gecertificeerde hulp geworden en dat kan je aantonen door middel van een pasje. Als onderdeel van het hele proces krijg je ook een jaarlijks kwaliteitsrapport op basis van de metingen. Naast een simpel stempel, wordt het keurmerk dan dus ook een manier om jezelf te verbeteren, zo is de gedachte. De metingen en het rapport laten je met een objectieve blik kritisch naar je eigen werk kijken. Op die manier ontvang je toch een beetje sturing, ook al werk je voor jezelf en heb je geen manager of baas. Zo bekeken kan een keurmerk zeker waardevol zijn. Het kan individuele cliënten gerust stellen, een vereiste zijn om via zorgkantoren en andere instellingen aan de slag te kunnen, en het kan een hulpmiddel zijn om jezelf te blijven verbeteren en uitdagen.
Hopelijk zal het hele proces zorgvuldig blijken te zijn als het begin volgend jaar wordt uitgerold, en zullen de partijen achter het keurmerk ook kritisch naar zichzelf blijven kijken. Zodat het keurmerk breed gedragen wordt en waarde heeft, zonder dat het nodeloos ingewikkeld en tijdrovend wordt voor de hulpen in de zorg. Wij houden de ontwikkelingen in elk geval goed in de gaten.
Al in 2008 schreven wij ons in bij het keurmerk anders mocht er niet meer als zelfstandig zorgverlener gewerkt worden of kreeg je geen werk.
Niemand heeft er ooit naar gevraagd, dus het lidmaatschap werd niet doorgezet. Waar ik vandaag weer voor moet betalen is morgen weer onbelangrijk blijkbaar, maar wel weer een kostenpost. Inmiddels is het haast zo ver dat je te weinig werkt/ verdiend om alle kosten te kunnen aftrekken. Dat staat nog los van alle bijscholingen voor, echt wel belangrijke bekwaamheden, die je in de thuiszorg haast niet gebruikt. Echter hierop wordt je wel beoordeeld voor werk aanbiedingen. Binnenkort is het echt gedaan na meer dan 10 jaar met het zzp-schap en moeten we echt weer in dienst bij een werkgever alwaar we weer productmatig mogen omgaan met mensen. Afgezien van een schat aan ervaring en een fijne patient/zorgverlenerrelatie heeft het dan niets opgeleverd. Gelukkig wel mensen in een moeilijke [eind]-fase, kunnen helpen en begeleiden.
Ik vind dat bijscholing in de zorg in alle grote gemeenten mogelijk moet zijn. Nu is het zo dat men voor bijscholing helemaal naar Den Haag of Groningen moet. Voor wie daar woont is het een uitkomst maar aangezien zorg overal in Nederland gegeven wordt moet de overheid ervoor zorgen dat men zich ook snel moet kunnen bijscholen, het liefst in de buurt.
Wat dit betreft gaat het zeer amateuristisch. Zorg cowboys staan overal klaar om anderen uit te buiten door alles tegen te werken. Terwijl het hier om gemeenschappelijke gaat, dat vergeten deze baasjes.
We roepen en schreeuwen het uit, maar het is net alsof het de overheid niets kan schelen. Is er echt niemand die hier iets aan wilt doen???
Vragen en nog eens vragen. Op wie zullen we straks moeten stemmen? Vragen en nog eens VRAGEN!
We drinken en glas doen een plas en alles blijft zoals het was, helaas.
Terwijl het hier om gemeenschapsgelden gaat, dat vergeten deze baasjes.
De overheid eist een Keurmerk maar moet wel tegemoet komen in het verkrijgen van zo'n Keurmerk.
Bijscholingscursussen zijn peperduur, het is gewoon handel geworden in plaats van kennis overdragen. Bedragen van 300 euro per dagdeel lijken heel normaal, tegenwoordig.
Keurmerk zegt in mijn ogen niets over de kwaliteit van zorg. Het zegt wat over hoe mensen administratief in staat zijn te voldoen aan eisen die door een keurmerkorganisatie worden opgelegd. Het kost een hoop tijd en geld om aan die administratieve verplichtingen te voldoen, en dan weet je nog niet of een zorgverlener empathisch is en betrokken is. Daarnaast geeft het beginnende vaak enthousiaste zorgverleners weinig kans om op de arbeidsmarkt te komen. En het zorgt er voor dat de prijzen per uur omhoog gaan want het geld voor het keurmerk moet tenslotte toch betaald worden.
Ben naar aanleiding van dit artikel eens na gaan vragen wie er nu profijt heeft gehad vh Keurmerk de laatste 2 jaar. Van de 14 collega,s = er niet een die hier op wat voor wijze dan ook profijt van heeft gehad. Het enige dat ik hoor = dat het professioneel overkomt. Maar op wie dan ? Mijn clienten interesseerd het niets, ook niet als ik het vraag aan ze. Voor opdrachtgevers, lees bemiddelings-bureau's, is het een manier om reclame te maken. Als ik aan alle eisen voldoe zegt het alleen iets over mijn administratie en deskundigheid. Ben net weer voor 4 jaar bekwaam voor bepaalde handelingen.Mijn clienten/patienten, veel van mijn zorgvragers vinden het trouwens vervelend om client genoemd te worden,gaan dood of op andere wijze ernstig ziek, dementeren of zijn psychisch niet in orde enz. Van hen kan ik niet gaan vragen om mij te beoordelen, als zij er al toe in staat zijn en na overlijden heeft de familie ook wel wat anders aan het hoofd. Het simpele feit dat ik ondanks professionele afstand toch ook nog na jaren door nabestaanden om advies wordt gevraagd zegt denk ik wel genoeg over mijn functioneren.Alle andere vereisten zijn zuiver administratief en zeggen niets over je als persoon. Helaas toch moeten we er aan geloven als het wettelijk van je gevraagd wordt en je anderes geen werk meer kan krijgen. Net zoals het verplichte inschrijven bij de KVK. Wat levert dat meer op dan toen dit nog niet hoefde behalve een hoop post van bedrijven in je brievenbus en telefoon. Daar had ik daarvoor geen last van. Zou heel graag ook wel willen horen van collega's voor wie het wel iets positiefs opleverd, wil altijd graag leren.
Groet Emile.
Het punt is, dat indien een zorgverlener 1 jaar of langer bepaalde veerpleeghandelingen niet verricht heeft mag hij/zij bepaalde zorg niet aannemen.
Daarom is bijscholing belangrijk en daarom moet het ook vooral betaalbaar en dicht in de buurt zijn zodat zorgverleners hun werk kunnen continueren en om eigen inkomen kunnen verwerven, in deze moeilijke crisistijd.
Kennis moet ten alle tijden up to date zijn, maar dit moet ook betaalbaar en accessible zijn voor iedereen in het hele land, en niet voor een bepaalde regio alleen.