Mentale of fysieke mishandeling: herkennen en actie ondernemen

Gisteren was het de internationale dag tegen ouderenmishandeling. Maar dit probleem speelt niet alleen rondom ouderen. Ook kinderen en vrouwen worden vaak fysiek of mentaal mishandeld. Maar wat moet, en kun je nu eigenlijk precies doen als je vermoedens hebt dat het niet helemaal pluis is in een gezin, of bij een ouder iemand thuis?

Herkenning

Allereerst is het belangrijk dat je goed oplet. Bij cliënten, maar ook bij buren, familie, of misschien zelfs wel dat ene gezin in de straat die je helemaal niet zo goed kent.

Mishandeling komt in veel verschillende vormen voor, zoals:

-lichamelijke mishandeling zoals slaan, knijpen of vastbinden;

-psychische mishandeling zoals pesten, bedreigen, afsnauwen of uitschelden;

-seksueel misbruik;

-verwaarlozing zoals het niet geven van eten en drinken;

-diefstal van geld en/of eigendommen;

-ontneming van rechten zoals het weghouden van bezoek en post.

Meerdere signalen kunnen wijzen op mishandeling, bijvoorbeeld:

-zichtbaar letsel;

-overdreven schrikreactie bij een onverwachte aanraking;

-onsamenhangende verklaringen over verwondingen;

-depressiviteit of onverklaarbare angst;

-schichtig of teruggetrokken gedrag.

Meldcode

Een meldcode is iets anders dan een meldplicht. Het houdt in dat er een stappenplan wordt geboden waarmee je hulp krijgt bij het behandelen van een situatie waar er mogelijk sprake is van huiselijk geweld of kindermishandeling:

Stap 1: Breng de signalen in kaart (schrijf ze op). Wat zie je? Wat hoor je?

Stap 2: Overleg met een collega, deskundige of consulent van Veilig Thuis

Stap 3: Ga in gesprek met de betrokkene(n)

Stap 4: Bepalen hoe erg het huiselijk geweld of de kindermishandeling is. En bij twijfel altijd Veilig Thuis raadplegen

Stap 5: Beslissen of jij/jullie hulp organiseren, of dat jullie het melden.

Het is hierbij heel belangrijk om goed te kijken naar de persoonlijke situatie, want eventuele aanwijzingen op huiselijk geweld of kindermishandeling kunnen ook voortkomen uit een andere, onderliggende, problematiek. Als je vermoedens hebt kun je altijd zelf beslissen of je dit wilt bespreken met de betrokkenen, misschien sta je wel te ver van hen af daarvoor. Je kunt dus altijd Veilig Thuis (0800-2000) bellen, ook als je het niet zeker weet.

Heb jij nog tips hoe je hier het beste mee om kunt gaan?