1. Ingelogd blijven
  2. Inlog gegevens vergeten?

Nog geen lid?
Gratis aanmelden bij de Nationale Hulpgids.

Blog » artikel

Als de wegen van hulp en hulpvrager scheiden

3 Reacties

Helpende handJe kunt om verschillende redenen afscheid nemen van je hulp of hulpvrager. Het werk zit er misschien op, je kan verhuizen naar een andere stad of je krijgt een kind en wil niet meer zo veel van huis zijn. Er kan ook een conflict ontstaan over het werk, je kunt persoonlijk niet meer zo goed met elkaar opschieten of er kan een te groot verschil zijn tussen wat je wil verdienen en de ander wil (of kan) betalen.

De arbeidsovereenkomst kan kortom ofwel een logisch, natuurlijk einde hebben, of een van de partijen kan besluiten dat het beter is als de wegen scheiden.

Je kunt ook op verschillende manieren afscheid nemen. Klassieke voorbeelden van ellende zijn natuurlijk: Met slaande deuren, op staande voet, niet meer op komen dagen, wanbetaling of het meenemen van iemands halve huisraad. Naast het verlies van je werk of je hulp, wordt het in dat geval ook een persoonlijke nederlaag. Het voelt niet fijn om met een conflict afscheid te nemen en je loopt ook nog eens het gevaar dat de ander je na afloop overal zwart gaat maken. Met alle gevolgen van dien voor je carrière of het vinden van een goede nieuwe hulp.

5 Ideeën

Hoe moet het dan wel? Wat kan je doen om als nette mensen uit elkaar te gaan, zelfs als er iets mis is gelopen? Hieronder 5 ideeën om een arbeidsrelatie goed af te sluiten.

1. Tijd

Neem de tijd voor je afscheid. Het is niet te doen is om van de ene op de andere dag je baan te verliezen en ook plotseling je hulp kwijtraken is een ramp. Plan dus vooruit en geef het proces de tijd. Neem een opzegtermijn in acht, zelfs als je dat niet van tevoren hebt afgesproken, zelfs als het jou niet echt goed uitkomt. Hoe lang die periode redelijkerwijs is hangt van de situatie af. Bespreek het, laat het afhangen van de reden van het opzeggen (ruzie of een persoonlijke keuze) de lengte van jullie samenwerking (na jaren werken bouwen jullie allebei iets op, als je elkaar twee keer gezien hebt ben je elkaar niets verplicht) en de persoonlijke situatie van de ander (heeft hij of zij een alternatief?). Je hebt het volste recht je situatie te veranderen maar hou wel rekening met de ander. Dat is geen juridische maar een menselijke houding.

2. Kijk samen naar de toekomst

Hoe je het ook wendt of keert; als wegen scheiden valt er een gat. Sommige mensen vangen dat makkelijk op maar het komt niet vaak voor dat beide partijen al direct weer voorzien zijn. Help elkaar daarom dat gat te vullen. Beveel een collega aan die goed werk levert, schrijf een positieve aanbevelingsbrief of geef elkaar tips waar nieuw werk/ een nieuwe hulp te vinden is. Zo wordt de overgang makkelijker en daarmee de herinnering aan jullie samenwerking een stuk aangenamer.

3. Trots

Zet je ook eens over je eigen grieven heen. Natuurlijk is het vervelend om ruzie te hebben en misschien zit je je al tijden op te vreten over het gedrag van de ander. En zelfs al heb je volledig gelijk, het is de moeite waard om de verhoudingen niet compleet op scherp te zetten. Jullie gaan uit elkaar, het zal zich oplossen, dus misschien kun je vanaf nu beter een paar keer diep ademhalen, een stap terug doen en elkaar wat meer ruimte geven. Het conflict hoeft niet verder op te lopen, dat kost je veel te veel energie. Energie die je goed kunt gebruiken bij het vinden van beter werk of een betere hulp.

4. Wees duidelijk en eerlijk

Voor de meeste mensen is dit een open deur maar het kan geen kwaad het even bewust na te gaan bij jezelf. Heb je heldere afspraken gemaakt? Is de betaling van openstaand loon volledig op orde? Zijn er nog dingen die je beloofd hebt te doen voordat je vertrekt? Praat met elkaar over de verwachtingen, zo naar het einde toe. Dan komen jullie niet voor verrassingen te staan en kun je je voorbereiden op een nieuwe situatie.

5. Goede herinneringen

Als je maar kort bij iemand gewerkt hebt of als je hulp nog maar nauwelijks is ingewerkt; dan is het afscheid niet zo moeilijk. Maar als je jaren met elkaar op bent getrokken ben je een deel van elkaars leven. Er zijn spannende dingen gebeurd, grappen gemaakt, misschien verdriet gedeeld. Haal die herinneringen nog maar een keer op. Dat schept een betere band en het helpt tegelijkertijd bij het afscheid nemen. En wie weet is het op die manier nog best gezellig ook.

Harmonie

Heel soms doet zich het ideale scenario voor dat je als hulp net een andere uitdaging aan wil gaan op het moment dat je als hulpvrager je zorg net wat anders in wil gaan delen. Zonder conflicten, paniek over hoe het nu verder moet of schuldgevoelens. De samenwerking was aangenaam, je schudt elkaar de hand, spreekt af dat je elkaar altijd nog kan bellen voor hulp, verstandig advies of gewoon om te horen hoe het gaat, en zegt: Het ga je goed.

3 Reacties

  • Judith de Vries zei:

    Ik ben het hier helemaal mee eens.

    Ik ben iets heel anders gaan doen en daarom ging ik weg.

    Maar de menselijke relatie blijft natuurlijk gewoon bestaan. Ik heb gezorgd voor goede opvolgsters. Ik heb vertrouwen in mijn opvolgsters en mijn vroegere klanten zijn tevreden.

    Dit is al jaren geleden maar ik ben en blijf bereikbaar voor het geval er vragen zijn of overleg nodig is.

    En ik heb een voormalige klant die ik jaarlijks een klein uitstapje aanbied: thee met gebak in een bijzondere tearoom. En dan halen we samen heerlijk herinneringen op.

    Ongeacht dat ik nu iets heel anders doe: mijn vroegere klanten maken deel uit van mijn verleden. Ik ken ze en ik waardeer ze. Niet meer als klant, maar wel als mens.

  • Linda zei:

    Niet elke hulp verlener is het zelfde maar '
    Er zijn er ook enkelingen bij die geen vastzoen hebben laat staan respect.
    Naar de hulp vrager toe zo als die ik het laats hier had .
    Ik zelf zit in het gips voor acht weken en me man heeft een Baaipass operatie onder gaan .
    En dan komt me hulpverlener met een ongepaste op merkring van je ben wel erg van je gemak voor zien en lui ook .
    Ik en me man wisten niet wat we horden toen hep ik de op merkring gemaakt van het is duidelijk dat je hier niet met plezier werk nee en ik ga nu .
    half wegen het werk is m v gegaan zonder haar werkzaam heden af te maken .
    En zonder enige uitleg hoe of wat .
    Hier hep ik ook geen goed gevoel of word voor over .
    zo Ik mies mijn alle eerste hulp die wij 15 jaar hebben gehad .
    Daar kan een iedere hulp verlener een voor beeld aan nemen .
    Zeker die laatste persoon .

  • Leen zei:

    Mijn zoon had via PGB al een aantal jaren een zorgverlener van Mondraan Zg, een rehabilitatiecoach. Mijn zoon heeft autisme en had een moeizame relatie met deze instelling omdat zij geen ondersteuning thuis bieden. Eerst kon het wel en na een interne reorganisatie weer niet, omdat hij vanuit FACT naar het autisme team moest en die kwamen weer niet thuis. Die stap was te groot: een nieuwe zorgverlener en ook nog naar de instelling komen. Ook niet tijdelijk thuis komen wilde men niet. Ik heb toen de zorgverlener waar hij tijdens de FACTperiode het beste contact mee had via PGB ingekocht met een contract met Mondriaan zg. Deze zorgverlener is voor mijn zoon en mij een aantal jaren van grote steun geweest. Ik vond het ook belangrijk om toch op een of andere manier een 'lijntje' te houden met Mondriaan want mijn zoon is potentieel een zorgmijder. Maar..verslaglegging door hem, herhaaldelijk gevraagd, kwam er niet van. Hij is ziek geworden, zou teruggekomen en nooit meer iets gehoord. Niet van de hem, noch van de Mondriaan ondanks mijn herhaaldelijke mail om duidelijkheid. Een kater...

Wij gebruiken cookies om het gebruik van de website te verbeteren.
We vinden je privacy belangrijk en beperken daarom het gebruik van cookies zoveel mogelijk.

Ik ga akkoord met het gebruik van cookies

Wil je meer lezen over ons gebruik van cookies en hoe je dat kunt aanpassen, klik dan hier. Lees ook ons privacybeleid.