1. Ingelogd blijven
  2. Inlog gegevens vergeten?

Nog geen lid?
Gratis aanmelden bij de Nationale Hulpgids.

Dankbaarheid???

Auteur Bericht
Geplaatst: dinsdag 24 Juni 2008 12:45
Ik blijf moeite hebben met het begrip "dankbaarheid"als het gaat over hulpverlening.

Zelf ben ik hulp-afhankelijk en hulpverlener.
Mijn visie is:
Wordt de hulp betaalt dan is er een zakelijke relatie en kan er geen sprake zijn van dankbaarheid. Een dienst wordt geruild tegen geld, kan je vergelijken met het kopen van een brood. Volgens mij heeft niemand het ooit over dankbaarheid t.o.v. de bakker het is gewoon zijn werk!!!

Onbetaalde hulpverlening,
dan wordt het wat moeilijker maar toch. Als ik cliënten heb die mijn hulp niet kunnen betalen en al heel vaak in de kou zijn blijven staan kan ik voor mijn gevoel geen nee meer zeggen en ook geen rekening sturen. Sommige mensen zijn al jaren bezig om hulp te vinden die echt helpt.
Ook hier is dankbaarheid voor mij niet op zijn plaats: a. ik kies er zelf voor en b. ( veel belangrijker) het geeft mij een oneindig rijk gevoel als ik iemand heb kunnen helpen. Het is dus simpel weg goed voor mijn gevoel van eigenwaarde. Een vorm van ruilen, jij hulp en ik een goed gevoel.

Als laatste sprak ik laatst een eigenaar van een groter hulpverleningsbedrijf en hij vertelde dat zijn medewerkers hun werk beter deden en de emotionele druk van het werk beter aan konden als zij toestemming kregen om sommige cliënten gratis te helpen. Zo zie je maar commercieël denken heeft niet altiijd voordeel.

Ik hoop dat we met zijn allen op den duur anders gaan kijken naar dankbaarheid en er gelijkwaardiger relaties gaan ontstaan.

Jolanda
Geplaatst: dinsdag 24 Juni 2008 14:17
ik ben het ten dele met je eens....inmiddels heb ik een beetje ervaring in leiding geven aan personeel. ik ben een gezond mens en het werk wat mijn medewerkers is echt heel vrij en gezellig en dynamisch. mijn medewerkers zijn van een gemiddeld niveau. maar: ik moet blijkt uit ervaring regelmatig benoemen dat ik ze waardeer en dat ze het goed hebben gedaan en dat ze er over na hebben gedacht en dat ze een welkome aanwinst zijn. dit moet ik doen, omdat ze net als mij mens zijn!! wij mensen, jij en ik willen in hun inzet, ook al is het betaald, gewaardeerd worden. als ik zo nu en dan moet zeggen dat het beter of anders moet hoort er ook bij dat ik het ook laat weten of ik het waardeer en zie als ze het wel goed doen.. zo zijn mensen. en of ze die wens nou uitspreken of niet, zo is het. en ik begrijp heel goed dat als je zorgvrager bent moe wordt van altijd complimenten geven, bedanken en prijzen... zelden krijgt de zorgvrager het compliment dat ze blij zijn met hun als vrager of een bedankje voor het teamwerk.. zo is het. dat is voor mij als leidinggevende ook zo! ze zullen je niet openlijk bedanken en waarderen. maar ik zit in een gekozen situatie en dat is anders dan noodzaak maar toch is het belangrijk..
Geplaatst: dinsdag 24 Juni 2008 16:28
Ik snap wat je bedoelt maar volgens mij heb jij het over waardering en dat is iets wat iedereen in zijn waarde laat. Bij dankbaarheid ligt dat wat anders en voelt degene die geholpen wordt zich vaak minder worden dan de ander. Het lijkt een nuance verschil maar het voelt voor de hulp-ontvanger veel minder prettig en benadrukt zijn afhankelijkheid

Jolanda
Geplaatst: woensdag 25 Juni 2008 16:34
Hallo allemaal,
Ik heb vroeger zelf ook in de zorg voor gehandicapte jonge mensen (pubers) gewerkt als Z-verpleegkundige in opleiding.

In mijn herinnering was de dankbaarheid gegeven in het resultaat dat je bereikte met hen. Zij toonden hun dankbaarheid door vooruit te gaan als het ware. Dat heeft natuurlijk ook met hun jonge leeftijd te maken.

In die gevallen, waarin geen resultaat meer verwacht mag worden bij het verlenen van zorg, is het volhouden door de zorgverlener veel moeilijker.
Ik kan me voorstellen dat dankbaarheid of geldelijke waardering dan wel een rol spelen. Je krijgt soms immers nog een klap ook (@Jolanda).

Het is maar heel weinig mensen gegeven om echt uit liefde, uit roeping te geven. Deze helpers krijgen hun dank dan uit een hogere bron.

Van mensen met een psychische stoornis, is het echter niet reëel om dank uit hun mond te verwachten. Dan kan misschien de familie van de patiënt dank uitspreken naar de zorgverlener, als er al contact bestaat tussen die twee groepen.
Geplaatst: woensdag 25 Juni 2008 19:58
Helemaal eens met de dankbaarheid die je ervaart als je ziet dat je mee hebt kunnen helpen om het leven van iemand anders beter / prettiger te maken. Maar voor mij is dat wel iets wat uit mijzelf komt het maakt gelukkig om het goede te kunnen doen.

Dank je wel zeggen? Ik zeg het iedere week tegen mijn hulp, gewoonte?
Maar die keer dat ik de keuken binnen kwam die net schoon was en ik riep: "o wat is dat heerlijk" toen liep mijn hulp te stralen.

Wat mij alleen bang maakt is de afhankelijkheid. Toen mijn kinderen klein waren dacht ik vaak dat ik krankzinnig werd van angst, ik was voor de zorg van mijn kinderen afhankelijk van hulp. Er was nog geen pgb dus alles was een vriendendienst. En ja veel mensen stonden op dankbaarheid, waardering kon ze niet zoveel schelen. Dankbaarheid en het liefste goed zichtbaar voor iedereen.

Het heeft mij als mens en nu als hulpverlener veel gevoeliger ( misschien overgevoelig) gemaakt voor woorden die kunnen leiden tot ongelijkheid.

Jolanda
Geplaatst: woensdag 25 Juni 2008 20:19
ik denk dat je ook wel een soort gevoel voelt van: ben ik effe goed, help ik die stakkers toch eens even??? daar krijg ik ook de kriebels van. laten we eerlijk zijn: ik ben ook afhankelijk van de vuilnisman, bakker, accountant en boer! maar omdat ik het betaal en het altijd zo is, heb je het gevoel dat jij alles op orde hebt en controle en zelf wel even alles beslist.. tot dat je een keer anders beleeft. maar mensen vinden het schijnbaar soms een sterk goed gevoel dat ze nodig zijn. en laat ik eerlijk zijn, ik werk vast ook om mijzelf positief neer te zetten! maar ik weiger het gevoel dat het niks werd zonder mij..de wilskracht en de moed van de zorgvrager zelf die is doorslaggevend. ik kan een lach of een traan toevoegen maar met elkaar zijn we sterk. gelijk en daadkrachtig

Wij gebruiken cookies om het gebruik van de website te verbeteren.
We vinden je privacy belangrijk en beperken daarom het gebruik van cookies zoveel mogelijk.

Ik ga akkoord met het gebruik van cookies

Wil je meer lezen over ons gebruik van cookies en hoe je dat kunt aanpassen, klik dan hier. Lees ook ons privacybeleid.