1. Ingelogd blijven
  2. Inlog gegevens vergeten?

Nog geen lid?
Gratis aanmelden bij de Nationale Hulpgids.

Te erg voor woorden gezin.

Auteur Bericht
Sjoerd Geplaatst: zondag 22 Maart 2015 19:21
Ik ben benieuwd of hier nog meer hulpaanbieders zitten welke worden behandeld als slaaf of onmogelijke eisen gesteld krijgen.

Ik merk dat er een categorie mensen met PBG is welke denkt dat zij god in Frankrijk zijn, en alles mogen zeggen en wensen.


voorbeeld:1

Vriend van me had een gezin , en kreeg ontslag omdat hij de afstandbediening niet wilde aangeven. De hulpverlener was de was aan het doen bij gezin met 2 gehandicapten kinderen waarbij de ouders (65 ) goed ter been thuis zijn. De hulpverlener stond met een was mand in de hand, en op van de ouders vroeg om de afstandsbeding te geven welke 20 cm van haar af lag. De hulpverlener zegt, u wilt dus dat ik deze was neer zet en na uw toe kom en de afstandbediening geef? 2 dagen later krijgt hij een app dat hij niet meer hoeft terug te komen. De hulpverlener heeft zich in de naad gewerkt bij dat gezin


2: Ik kom bij een gezin en men zegt, tja de papieren en het salaris zoek dat zelf maar allemaal uit, hier heb ik geen zin, of dat mensen het contant betalen zonder pgb, of dingen moeten doen welke niet gevraagd worden.

Zo heb ik nog tig voorbeelden van tokkie gezinnen, moet ik dan als hulpverlener alles accepteren? Ik bedoel respect moet er van twee kanten komen toch?
I.E Geplaatst: maandag 23 Maart 2015 14:23
Ja Tokkies heb je altijd en overal dus ook bij PGB houders.
M.C.T Geplaatst: maandag 23 Maart 2015 17:23
PGB is voor mensen, die regie kunnen voeren en zich dus als goed werkgever kunnen en willen gedragen.
Dat geldt overeenkomstig evenzeer voor de werknemers.
Als die rollen uit het oog worden verloren kan het grondig mis gaan.

Gezien Uw opleiding en ervaring weet U natuurlijk, dat bij opvoedingsproblemen de rollen vaak verstoord zijn en daardoor gediagnosticeerd gedrag versterkt wordt. Regie voeren is dan een kernprobleem.
Zo'n kernprobleem oplossen vanuit loonafhankelijkheid lijkt mij bijna onmogelijk.
Nader Geplaatst: zaterdag 28 Maart 2015 13:13

Ik ben benieuwd of hier nog meer hulpaanbieders zitten welke worden behandeld als slaaf of onmogelijke eisen gesteld krijgen.

[...]

Zo heb ik nog tig voorbeelden van tokkie gezinnen, moet ik dan als hulpverlener alles accepteren? Ik bedoel respect moet er van twee kanten komen toch?



Ga je schamen om die mensen dan als tokkies neer te zetten, hoezo heb Jij het over respect?

We kunnen het ook omdraaien, vind jij je niet te goed om klusjes te doen voor mensen die jij mogelijk 'minder' vindt dan jij?
Sta je niet sterk genoeg in je schoenen om je grenzen aan te geven? Het kennismakingsgesprek is daar een goed moment voor, zet de afspraken op papier. Duidelijke taal en voor jezelf opkomen.
Niet met vage antwoorden over wat je al wel niet moet doen om bij die afstandsbediening te komen. Lekker terug denigreren, heel professioneel.
Sjoerd Geplaatst: zaterdag 28 Maart 2015 16:31
Waar slaat u reactie op?

Het enige wat ik vraag is om reacties?. Ik veroordeel geen mensen, Ik werk zelf met mensen uit zwakkere situaties welke een goede verhouding hebben.

Het enige wat ik wil weten is moet je als hulpgever accepteren?.
Nader Geplaatst: zaterdag 28 Maart 2015 18:58
Ik wilde je aan het denken zetten. Je had je vraag ook kunnen stellen door mensen niet voor Tokkies uit te maken.

Je moet grenzen stellen.
Nooit hoef je te accepteren als een ander over jou grens gaat. Waar je die grens legt hangt van jou af en bij sommigen zal je de grens duidelijk moeten bewaken. Dan weet ook iedereen waar hij of zij op kan rekenen.

Wel is het aan jou om bij het aangaan van een werkrelatie aan te geven wat je wel en niet doet/wilt. Als je dat op schrift hebt gezet kan je daar ook naar verwijzen. Nee zeggen is tig maal duidelijker dan indirect te zeggen wat je allemaal wel niet moet doen om -in dit geval- een afstandsbediening aan te geven: Je hebt dan nog steeds niet aangegeven dat je dat niet wilt doen, dat dat niet bij je taken hoort.

Zou je het zelf accepteren als iemand in plaats van 'nee' je zo aanspreekt? Deze mensen konden zichzelf/hun grenzen beter beschermen dan je zelf deed.

Ik begrijp je frustratie wel, maar kijk ook naar je eigen aandeel. Het is niet dat je voor jezelf niet weet wat je niet wilt accepteren, maar aan je vermogen om dat duidelijk te communiceren.

Let wel, ik zie hetzelfde bij vrijwilligerswerk. De eerste keer stoppen mensen niet met je te bedanken, de tweede keer vinden ze het normaal dat je het doet en de derde keer hebben ze kritiek op hoe je het doet. Ik heb het dan over gewone mensen die door een operatie even minder kunnen. Veel mensen menen dat ze recht hebben op dingen en daarom moet je duiderlijk communiceren wat je wel en niet doet. Ongeacht of dat betaald werk is of niet.
Sjoerd Geplaatst: zaterdag 28 Maart 2015 23:02
Bedankt voor je reactie.

Een hulpvrager zei letterlijk. Als ik zeg dat jij de asbak aan geeft doe je dit, als ik zeg poets mijn schoen dan doe je dit. Terwijl ze djt gewoon zelf kan. Ik heb gezegd dat ik geen slaaf ben en met respect verdien, dit mens had enkel wat lichamelijk. Ik heb gezegd ik stop met werken en ben toen vertrokken.
Gast Geplaatst: zondag 29 Maart 2015 12:15
Hallo Sjoerd,

Had je het je cliënt ook anders uit kunnen leggen zonder te zeggen dat je niet een slaaf bent?
Je had bijvoorbeeld kunnen vragen hoe het komt dat je cliënt denkt dat jij exact moet doen wat zij vindt. Je komt dan dichter bij de oorzaak dan gelijk in de verdediging te schieten.

Zelf heb ik ook zo'n cliënt gehad, die totaal niet prettig in omgang was en ik heb mijn cliënt gevraagd hoe het komt dat hij zo doet en of hij/zij zich bewust is van het feit dat hij hier mensen mee kwetst en de zorgovereenkomst kunnen stoppen. Helaas werden de beledigingen alleen maar erger en kon ik het niet meer opbrengen om daar langer te werken.

Vaak zijn mensen zich geeneens bewust van hun eigen gedrag, en is zelfreflectie beter dan de aanval. Ook mensen zonder diagnose hebben het soms nodig om op hun gedrag gewezen te worden, dus de zwaarte van de diagnose maakt in deze niet zo veel uit.

Ik moet je er wel bij vertellen dat ik mij ook enorm in had moeten houden wanneer iemand mij zo commandeert, maar dat hoort bij je werk.

Groetjes
Sjoerd Geplaatst: zondag 29 Maart 2015 13:00
Bedankt de reactie,
Ik was op het punt aangekomen dat ik niet eens wilde weten waarom iemand doet zoals hij doet. Iemand verliest al mijn begrip bij een dergelijke benadering.
En een moeilijke jeugd of niet, je hebt waarde en normen en als je iemand als vuil behandeld is mijn begrip over, immers zoals je zegt de relatie is dan toch al verstoord.
M.C.T Geplaatst: zondag 29 Maart 2015 15:15
Bij een PGB gaat het om de verhouding opdrachtgever en opdrachtnemer. Je moet dus onderhandelen over de aard van de opdrachten. Vervolgens teken je wel of niet. ( Zwart-wit gezien.)

Hulpvrager-hulpverlener komt natuurlijk sympathieker over, maar versluiert nogal eens deze verhouding.
Het geloof, dat je met hulpverlening een plekje in het hiernamaals kunt verdienen is tanende en dit tanende geloof loopt ook nog eens niet synchroon. Dankbaarheid krijgen en tonen zijn daarmee samenhangende begrippen; het leven wordt zo zakelijker en harder!

Wij gebruiken cookies om het gebruik van de website te verbeteren.
We vinden je privacy belangrijk en beperken daarom het gebruik van cookies zoveel mogelijk.

Ik ga akkoord met het gebruik van cookies

Wil je meer lezen over ons gebruik van cookies en hoe je dat kunt aanpassen, klik dan hier. Lees ook ons privacybeleid.