De kern van de zaak

Na Sabine Uitslag zijn er steeds meer mensen die de behoefte hebben om te vertellen hoe leuk het is om voor een ziek familielid te zorgen. Het is altijd goed om te horen dat er mensen zijn die daar plezier of genoegen aan beleven.

Dat neemt niet weg dat de kern van de zaak ergens anders ligt. In de afgelopen jaren is er niet voor niets hard gewerkt aan de opbouw van een goed opgeleide en weerbare groep professionele thuiszorgers. Er is ook niet onder goede reden een reeks van mogelijkheden bedacht om mantelzorgers te ondersteunen. Bij die ondersteuning behoort onder meer de mogelijkheden die werkgevers bieden aan mantelzorgers om een zeker aantal uren per week aan zorg te besteden

De kern van de zaak ligt hem bij het feit dat er van mensen wordt verwacht dat zij een fors aantal uren aan het werk gaan in een betaalde baan. Economische onafhankelijkheid heet dat. Vooral vrouwen zijn de laatste jaren aangespoord om zich op de arbeidsmarkt te begeven. En juist die vrouwen vormen de hoofdmoot van de mantelzorgverlenenden. In de praktijk blijkt het heel moeilijk te zijn een flink aantal uren betaalde arbeid te dragen en dan ook nog te mantelzorgen. Daarop wordt de laatste maanden wel ene behoorlijk beroep gedaan.

Maar het is het één of het ander, vooral als bedacht wordt dat de tweeverdienerssituatie vaak ook nog de noodzaak met zich meebrengt om de kosten van kinderopvang op te brengen en die worden er niet minder op.

Het is mooi om te horen, zoals we hierboven al beschreven, dat sommigen nog steeds mantelzorg met liefde doen maar de uitbuiting van die liefde door de samenleving over de ruggen van mantelzorgers, die is minder mooi.