Over Arie
Ik ben eigenlijk it'er in hart en nieren. Maar de afgelopen 6 jaren heb ik mijn schoonvader verzorgd en begeleid. Hij leed aan de ziekte van Alzheimer. Was diabetes, had jicht, ernstige spataderen. Open wonden, was incontinent en kon zich zelf niet meer verzorgen. In zijn goede tijd wekte ik hem 's morgens, waste hem of ging met hem onder de douche. Verzorgde zijn benen en voeten. Gaf hem zijn ontbijt en zijn medicijnen, diende zijn insuline toe. Tijd om aan te kleden. Ging met hem wandelen en koffie drinken bij de sociëteit. Lunchen, tijd om te rusten. Dagelijks moest tot 6 keer zijn bloedsuiker worden gemeten. Menig keer heb ik hem aangetroffen in bijna hypo staat. Bekend met enten van glucogon. Gelukkig kon ik hem alle keren terughalen uit het dal. 8 weken geleden werd hij op een donderdagavond niet meer wakker. Zijn bloedsuiker gleed weg van 10,4 in een half uur naar 1,5. Ambulance tijdig gebeld die hem weer konden terug brengen. Resulterend in een de lier. In het ziekenhuis is hij toen weer weggezakt en kreeg hij nog een de lier. Twee weken ziekenhuis hebben hem geen goed gedaan 16,5 kg afgevallen, geen kracht meer in de benen. De dementie was in een versnelling gekomen. Ik ben hem blijven verzorgen. Hij wilde niet meer eten. Hij wilde helemaal niet meer, het was goed zo zei hij tegen mij. Heb mooi leven gehad. Toch heb ik de moed niet opgegeven. Heb hem dagelijks verzorgd gewassen, verschoond. Vloeibaar eten gegeven. Smoothies gemaakt voor hem. Zijn medicijnen verzorgd, zijn benen en voeten verzorgd. Al ging dat op het eind pijn doen en werden zijn voeten zwart. Inmiddels was hij 21,5 kg afgevallen. In het laatste stadium wilde hij niet meer eten en drinken en hield de kaken op elkaar. Met een grote spuit heb ik er dagelijks nog voeding en vocht ingekregen. Uiteindelijk is hij jl donderdag 29 november overleden. Het was mij een grote eer.
