Met de reumapatiënt aan de wandel!

Vast wel eens gehoord: “bewegen, niet belasten!”. Dit wordt vaak gezegd tegen mensen die bijvoorbeeld een kleine (sport)blessure hebben opgelopen, die een kapselontsteking hebben of die zo maar hun enkel zwikken of verstuiken. Lang geleden al zijn de medici en fysiotherapeuten teruggekomen van het advies het aangedane lichaamsdeel veel rust te gunnen en pas weer actief te laten meedoen als de pijn weg is.

Ook voor reumapatiënten kan beweging veel goed doen, zo blijkt uit een onderzoek van Sanne Rongen-van Dartel van het Radboudumc. Zij onderzocht waarom reumapatiënten zo vermoeid raken in hun normale dagelijkse leven. Zij constateerde een vicieuze cirkel: vermoeide mensen met reuma bewegen minder (want ze zijn moe), waardoor ze nog meer vermoeid worden dan ze al zijn.

Daarbij blijkt ook dat slechter fysiek functioneren en slechter slapen samenhangen met vermoeidheid. Logisch, dunkt me. Mensen die niet erg van zichzelf zijn overtuigd hebben meer pijn, angst en depressies en functioneren lichamelijk slechter. Wie veel pijn heeft, gaat vanzelf minder goed lichamelijk functioneren, angst en depressie hangen nauw samen met slechter slapen.

Zo draait de reumapatiënt in een aantal kringetjes rond. Die vicieuze cirkel wordt volgens de onderzoekster het best doorbroken door de reumapatiënten een bewegingstraining dan wel een inspanningstraining (sport) aan te bieden. Sport doet over het algemeen de reumapatiënt veel goed en de ziektemomenten nemen in aantal af. Sporten en bewegen leveren geen extra schade op voor de gewrichten.

Voor de zorgverleners die reumapatiënten onder hun cliënten hebben, moet dit een aardige stimulans zijn, denk ik. Iedereen weet wel dat je mensen zo veel mogelijk uít de zittende of liggende houding moet halen. Maar het argument “ik ben eigenlijk veel te moe om…”, kan nog wel eens leiden tot het verder afzien van actie. Patiënt is te moe, niet aandringen…

Nu weet je dat juist doordat je cliënt meer beweegt, hij minder vermoeid raakt, op korte termijn. Hoe meer je je cliënt kunt activeren, des te beter die daar mee af is. Juist reumapatiënten hebben veel moeite zich aan te passen aan hun aandoening. Geef ze een uitdaging, en wijs op de afname van vermoeidheid als ze even doorbijten. (Aangepast) sporten is natuurlijk niet altijd een optie, maar een wandeling samen die je steeds wat verlengt, zou binnen de mogelijkheden* moeten liggen. Voor je het weet, wandelt de cliënt alleen, of met een familielid of de partner!

Ik weet het, er is niet genoeg tijd voor… misschien wandelen in plaats van iets anders wat je ter plekke doet? Indien medisch verantwoord, uiteraard!