Huisarts met meer tijd -> lagere zorgkosten
Gevalletje van ‘logisch toch?’…
Huisartsen die hun patiënten meer tijd (= meestal ook aandacht) geven, verwijzen minder snel door naar de specialist. Aldus een onderzoek van de verzekeraar VGZ in twee regio’s in Nederland. RTL 4 berichtte er dit weekeinde over.
Als de patiënt 50% meer tijd ‘krijgt’, dus 15 minuten in plaats van 10 minuten, komt de aap in veel gevallen wel uit de mouw. Terwijl doorverwijzingen en medicijnen eerder aan bod komen als die aap niet tevoorschijn komt. In de twee proefregio’s werd 6% minder doorverwezen in een jaar tijd.
De deelnemende huisartsenpraktijken hadden ‘nog maar’ de zorg over 1800 patiënten in plaats van het normaantal 2100. Dat scheelt kennelijk een slok op een borrel. Minder volle wachtkamers, patiënten tevreden, huisartsen blij, minder doorverwijzingen en recepten dus minder zorgkosten, iedereen happy…
Is daar nou een onderzoek voor nodig? Of een proef? Hoe je het ook wil noemen…? Zulke resultaten kun je toch op je klompen aanvoelen? Als de huisarts weer neigt richting ‘ome dokter’, is het logisch dat patiënten eerder over de brug komen met de dieper liggende oorzaak van hun klacht (als die er is, natuurlijk) dan wanneer de meter tikt. Zeg nou zelf, als er bij wijze van spreken al een recept wordt getikt op de computer, ga je toch niet vertellen dat die hoofdpijn van jou misschien wel wordt veroorzaakt door jouw twee kleine schatjes die je niet aankunt?
Gaat jouw arts er even voor zitten, vraagt-ie door, dan komt dat probleem wellicht wèl boven water. Zelf heb ik een ongeïnteresseerde huisarts, althans, zijn lichaamstaal straalt dat uit, dus ik kom daar alleen voor “technische” zaken. Zou er iets anders aan de hand zijn, dan kies ik voor een van zijn collega’s in de groepspraktijk.
Goed, terug naar de proef van VGZ. Een bezoek aan de huisarts schijnt de verzekeraar €18 te kosten, dat aan een specialist €150 - €200. Daar hebben wij geen rekenmachine voor nodig… Zelfs als een bezoek aan de huisarts net als de uitgetrokken tijd ook met 50% omhoog gaat. Over de medicijnen hebben we het dan nog niet eens, dat wisselt natuurlijk enorm. Behalve de vaste prijs die de apotheek per recept krijgt. Ook daar valt dus veel geld te besparen.
De Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) pleit al langer voor maximaal 1800 patiënten per praktijk. Die is dus ook vast tevreden met de eerste resultaten van de proef. In de jaren zeventig was de normpraktijk voor de huisarts nog 3000, nu, met alle moderne technologie, nog maar 2100. Ergens is er dan toch iets fout gegaan, denk ik dan. Klachten ingewikkelder, huisarts niet meer 60 uur per week werkend, dat is allemaal zeer wel mogelijk. En dan is die gedaalde norm niet meer dan acceptabel. Toch ben ik daar wel nieuwsgierig naar…
De proef van VGZ wordt nog even voortgezet. Blijven de uitkomsten zo gunstig als nu, dan is het de bedoeling dat er op grotere schaal kleinere praktijken komen. Wordt dus vervolgd…
Met meer dan 5000 vacatures vind je altijd werk bij jou in de buurt. Meld je gratis aan en ga direct op zoek!
Elke politieke bemoeienis heeft de zorg verder uitgehold en gecorrumpeerd. Het belang van de mens is niet meer relevant. De industrie heeft grote perverse belangen en heel veel dure lobbyisten, die heulen met de graaizieke politiek.
De verantwoording ligt bij jou zelf. Als ik denk, dat ik langer dan 10 minuten voor mijn bezoek aan de huisarts nodig heb , dan vraag ik een dubbele bezoektijd aan en dat is okay. Daar heb ik geen enkele extra-regeling voor nodig.
De verantwoordelijkheid ligt bij de huisarts. Als de huisarts het te druk heeft om fatsoenlijke huisbezoeken af te leggen, het dossier niet op orde heeft en zijn patienten niet kent, loopt de gezondheid van zijn of haar patienten gevaar.
De huisartsen klagen dat zij het zo druk hebben gekregen omdat al die oude mensen zo nodig thuis moeten blijven wonen, met al hun klachten en kwalen. Daar zou een compensatie tegenover staan, die (nog) niet is gekomen. De patient is nu de dupe. Huisartsen zouden nog een patientenstop kunnen invoeren en actie voeren. De patient wacht lijdzaam af of de dokter tijd voor hem/haar heeft.