Herstelbedden gezocht!

Weer zoiets waarvan je al eeuwen tevoren op je klompen had kunnen aanvoelen dat het mis zou gaan: er is een tekort aan herstelbedden.

Gek hè?

Dankzij de hervormingen in de gezondheidszorg van 2015 moeten verpleeghuizen sluiten want ouderen blijven zo lang mogelijk thuis wonen. Dat willen ze graag, maar dat ‘moeten’ ze ook, want verpleeghuizen kosten veel geld. Wat gebeurt er met die instellingen die worden of zijn gesloten? Geen flauw idee. Afgebroken misschien? Ho! Stop!

Herstelbedden hebben we nodig, en waar zet je herstelbedden neer… in de verpleeghuizen die niet meer als verpleeghuizen mogen fungeren. Lijkt mij. Want je kunt herstellende ouderen die nog niet naar huis kunnen maar ook niet in het ziekenhuis mogen blijven, niet achter een gordijntje in een dienstdoend verpleeghuis stoppen, of wel soms?

In 2015 maakten 26.600 mensen gebruik van een herstelbed, in 2016 29.300. En dat aantal groeit geheid, want het aantal ouderen groeit en groeit en groeit. Met dank aan de babyboom vlak na de Tweede Wereldoorlog. Mensen liggen na opname veel langer in een ziekenhuis dan nodig is, waardoor ziekenhuizen kampen met een beddentekort. Oude mensen die niemand om zich heen hebben om de dagelijkse zorg op zich te nemen tot ze weer voor zichzelf kunnen zorgen, blijven nu hangen in het ziekenhuis.

Minister Schippers die naast haar verkennende informateurswerk voor een nieuw kabinet ook nog voor de volksgezondheid moet zorgen, trok 243 miljoen euro uit voor herstelbedden. Zorgverzekeraars moeten diesinds dit jaar inkopen. De ene regio heeft meer herstelbedden dan de andere. Lijkt me logisch, in de ene regio zijn er minder nodig dan in de andere. Dat moet dus goed verdeeld en gecoördineerd worden, dat aanbod herstelbedden. Laten we duimen dat het de verzekeraars lukt!

Al die leegstaande of leegkomende verpleeghuizen kunnen zó worden omgetoverd in hersteloorden. Daar hoef je echt geen architectuur of bouwkunde voor te hebben gestudeerd. Al is het natuurlijk wel leuk als zo’n hersteloord er een beetje gezellig uitziet, binnen. Want ja, het oog wil ook wat, en een leuke omgeving fleurt mensen bij voorbaat al op! Hoe korter ook de periode in het hersteloord, des te beter.

In zo’n oord kan dan de vervolgzorg worden geregeld. Wat is er nog nodig aan zorg wanneer de oudere naar zijn of haar eigen woning terugkeert? Voordat de oudere zijn herstelbedje vrij maakt voor de volgende herstellende oudere, kan dat allemaal mooi worden geïnventariseerd en ingekocht. Het lijkt mij een simpele oplossing voor een nijpend probleem dat steeds nijpender zal worden. Dus zal het wel geen goede oplossing zijn… want waarom eenvoudig als het ook ingewikkeld kan?