1. Ingelogd blijven
  2. Inlog gegevens vergeten?

Nog geen lid?
Gratis aanmelden bij de Nationale Hulpgids.

Blog » artikel

Dementie en euthanasieverzoek

1 Reacties

De landelijke artsenfederatie KNMG heeft een handreiking naar buiten gebracht die bedoeld is om te helpen bij het invullen van schriftelijk euthanasieverzoek. De federatie wil daarmee verduidelijken waar artsen en publiek rekening mee moeten houden als er een schriftelijk euthanasieverzoek wordt opgesteld. Naar aanleiding van de handreiking zijn er veel vragen ontstaan over euthanasie bij dementie. Daarom brengt de KNMG nu een toelichting naar buiten over euthanasieverzoek bij dementerenden.

Dementie en ondraaglijk lijden

Net als bij andere euthanasieverzoeken is het ook bij dementie zo dat het lijden ondraaglijk moet zijn, en dat de patiënt dat zelf moet aangeven. Lijden houdt bij dementie meestal in dat de dementerende geestelijke aftakeling ervaart en bang is om zijn/haar onafhankelijkheid te verliezen. Daarom is het bij dementie dus eigenlijk alleen in de beginfase mogelijk om een euthanasieverzoek te doen, omdat de patiënt dan nog kan communiceren over de euthanasiewens met de arts.

Het probleem van mensen met gevorderde dementie is dat het moeilijk is na te gaan of er nog wel voldaan wordt aan de wettelijke eis van het ondraaglijk lijden. Veel vergevorderde dementerenden lijken immers niet meer te lijden onder hun situatie.

Als de arts niet meer kan nagaan of de schriftelijke doodswens op dat moment nog bestaat, voert hij in principe het verzoek niet uit. Ook slechts een schriftelijk verzoek, zonder mondelinge toelichting, accepteert de arts meestal niet als voldoende.

Uitzonderingen

Zoals hierboven wordt beschreven moet de patiënt dus zelf kunnen aangeven dat het lijden ondraaglijk is. Er zijn echter uitzonderingen op de regel. Als er bijvoorbeeld sprake is van lichamelijke klachten zoals ernstige benauwdheid of pijn kan het voorkomen dat de arts alsnog gehoor geeft aan het verzoek, ook als de patiënt dat niet meer zelf kan communiceren.

1 Reacties

  • M.Van Bentum-Hofker zei:

    Ik vind het prima, dat euthanasie besproken wordt als heel normaal
    vooral als men het zelf al besproken heeft met familie en huisarts.
    Ik kreeg een hersens infarct op 84 jarige leeftijd, mijn man werd
    gevraagd of hij toestemming wilde geven voor een behandeling om een
    hersen bloeding op te wekken, want dan was er een kans dat ik geen
    tweede infarct zou krijgen, die dodelijk, of algehele verlamming zou zijn. Mijn man stemde toe, Ik kreeg een enorme pijn alsof er stenen in mijn hoofd zaten. ik kreeg morfine, midden in de nachts stond mijn overleden dochter aan mijn bed die mama, riep, Och kind waar je ook bent. neem mij met je mee, Nee mama, zei zij, het is Uw tijd nog niet. Ze nam mijn hoofd tussen haar handen en nam de pijn weg en gaf mij een kus en verdween, die ervaring kwam denkelijk door de morfine, zei men.
    In ieder geval ben ik er nu goed uit gekomen, maar als ik weer zoiets
    krijg dan zal ik blij zijn dat er euthanasie toegepast mag worden.

Wij gebruiken cookies om het gebruik van de website te verbeteren.
We vinden je privacy belangrijk en beperken daarom het gebruik van cookies zoveel mogelijk.

Ik ga akkoord met het gebruik van cookies

Wil je meer lezen over ons gebruik van cookies en hoe je dat kunt aanpassen, klik dan hier. Lees ook ons privacybeleid.